ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက အလြန္ၾကီးမားတဲ့ ပန္းသီးသစ္ပင္ၾကီးတစ္ပင္ရွိတယ္ -သက္တန္ ့ခ်ဳိေရးေသာရသ

ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက အလြန္ၾကီးမားတဲ့ ပန္းသီးသစ္ပင္ၾကီးတစ္ပင္ရွိတယ္ ။ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဟာ အဲဒီပန္းသီးပင္ၾကီးကို အလြန္ပဲ ခ်စ္ခင္တဲ့အတြက္ ေန႔တိုင္း အဲဒီအပင္ၾကီးနားမွာ လာၿပီးကစားေလ့ရွိတယ္ ။ သူဟာ ပန္းသီးပင္ထိပ္ကိုတက္တယ္ ပန္းသီးေတြကိုစားတယ္ အဲဒီအပင္ၾကီးရဲ႕ အရိပ္ေအာက္မွာ ခဏတာ အိပ္စက္ေလ့ရွိတယ္ ။ သူက ပန္းသီးပင္ၾကီးကိုခ်စ္သလို ပန္းသီးပင္ၾကီးကလည္းသူ႔ကိုခ်စ္တယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔ အခ်ိန္ေတြၾကာလာေတာ့ ေကာင္ေလးဟာ တၿဖည္းၿဖည္းအရြယ္ေရာက္လာတယ္ ။ ၿပီးေတာ့ ပန္းသီးပင္ၾကီးနားမွာ ေန႔တိုင္းအခ်ိန္ၿပည့္လာမကစားႏုိင္ေတာ့ဘူး ။


တစ္ေန႔မွာ ေကာင္ေလးဟာ သစ္ပင္ၾကီးဆီကိုေရာက္လာတယ္ ။ သူ႔မ်က္ႏွာမွာ ၀မ္းနည္းေနတဲ့ပံုေပၚတယ္ ။ “ လာေလ ေကာင္ေလး ငါနဲ႔လာကစားပါ ” ပန္းသီးပင္ၾကီးက ေကာင္ေလးကိုေၿပာတယ္ ။ “ ကၽြန္ေတာ္က ကေလးေလးတစ္ေယာက္မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး ဒါေၾကာင့္ ပန္းသီးပင္ၾကီးနားမွာ အခ်ိန္ၿပည့္မကစားႏိုင္ေတာ့ပါဘူး ” လို႔ေကာင္ေလးကၿပန္ေၿပာတယ္ ။ အဲဒီအခါ သစ္ပင္ၾကီးက “ စိတ္မေကာင္းပါဘူး ေကာင္ေလးရယ္ ငါ့မွာ မင္းကိုေပးဖို႔ေငြေတာ့မရွိပါဘူး ဒါေပမယ့္ ငါ့ရဲ႕ပန္းသီးေတြကို အကုန္လံုးမင္းယူလိုက္ပါၿပီးေတာ့အဲဒါေတြကိုေရာင္းလိုက္ပါ အဲဒါဆို မင္းမွာ ေငြေတြရွိလာမွာပါ ” လို႔ၿပန္ေၿပာတယ္ ။

ေကာင္ေလးဟာ အေတာ္စိတ္လႈပ္ရွားသြားတယ္ ။ သူဟာ ပန္းသီးပင္ၾကီးဆီက ပန္းသီးေတြအကုန္လံုးကို ဆြတ္ယူၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ ၿပန္သြားခဲ့တယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီးေကာင္ေလးဟာ ပန္းသီးပင္ၾကီးဆီကို ၿပန္မလာေတာ့ပါဘူး ။ ပန္းသီးပင္ၾကီးကေတာ့ ၀မ္းနည္းေနလွ်က္ရွိပါတယ္ ။

တစ္ေန႔မွာ လူၾကီးတစ္ေယာက္အၿဖစ္ ေၿပာင္းလဲသြားတဲ့ေကာင္ေလးဟာ ပန္းသီးပင္ၾကီးဆီကို တစ္ေခါက္ၿပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္ ။ သူ႔မ်က္ႏွာမွာ ၀မ္းနည္းမႈေတြေပၚလြင္ေနတယ္ ။ “ ဟာ လာေလေကာင္ေလး ငါနဲ႔လာကစားပါဦး ” ပန္းသီးပင္ၾကီးက ေကာင္ေလးကို ၀မ္းသာစြာနဲ႔ေခၚတယ္ ။ “ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ပန္းသီးပင္ၾကီးနဲ႔ အတူကစားဖို႔အခ်ိန္မရွိေတာ့ပါဘူး အခုဆိုရင္ မိသားစုအတြက္ အခ်ိန္ေတြအမ်ားၾကီးေပးၿပီးအလုပ္လုပ္ေနရပါၿပီ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေနဖို႔အတြက္ အခုဆိုရင္အိမ္တစ္လံုးလိုပါတယ္ ။ ခင္ဗ်ား ကၽြန္ေတာ့္ကို ကူညီႏိုင္မလားဟင္ ? ” လို႔ေမးတယ္ ။ အဲဒီအခါ ပန္းသီးပင္ၾကီးက “ စိတ္မေကာင္းပါဘူး ေကာင္ေလးရယ္ ငါမင္းကို အိမ္တစ္လံုးေတာ့မေပးႏုိင္ပါဘူး ဒါေပမယ့္ ငါ့အကိုင္းအခက္ေတြကို ခ်ိဳးၿပီး မင္းအတြက္ အိမ္တစ္လံုးတည္ေဆာက္ပါ ” လို႔ ၿပန္ေၿပာတယ္ ။ လူၾကီးတစ္ေယာက္ၿဖစ္လာၿပီၿဖစ္တဲ့ေကာင္ေလးဟာ ပန္းသီးပင္ၾကီးရဲ႕ အကိုင္းအခက္ေတြကို ခုတ္ယူၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ ၿပန္သြားခဲ့တယ္ ။ ပန္းသီးပင္ၾကီးက ေကာင္ေလးေပ်ာ္ေနတာကိုၾကည့္ၿပီး ၀မ္းသာေနခဲ့တယ္ ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအခ်ိန္ကစလို႔ ေကာင္ေလးဟာ သူ႔ဆီ ထပ္ေရာက္မလာၿပန္ေတာ့ပါဘူး ။ ပန္းသီးပင္ၾကီးဟာ တခါထပ္အထီးက်န္ခဲ့ရၿပီး ၀မ္းနည္းေနခဲ့ရပါတယ္ ။

အခ်ိန္ေတြအမ်ားၾကီးၾကာသြားၿပီးတဲ့ေနာက္ ေႏြရာသီရဲ႕ ေန႔တစ္ေန႔မွာေတာ့ ပန္းသီးပင္ၾကီးဆီကို အဲဒီလူဟာ တစ္ေခါက္ၿပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္ ။ “ ေဟးး ေကာင္ေလး ငါနဲ႔အတူလာကစားပါဦး ” လို႔ ပန္းသီးပင္ၾကီးက ၀မ္းသာစြာနဲ႔ေခၚတယ္ ။ “ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အသက္ၾကီးေနပါၿပီ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ အပန္းေၿဖဖို႔ထြက္လာခဲ့တာပါ ကၽြႊန္ေတာ့္ကို ေလွတစ္စင္းေပးႏိုင္မလား ” လို႔ အဲဒီလူက ၿပန္ေၿပာတယ္ ။ ဒီအခါ ပန္းသီးပင္ၾကီးက “ ငါ့ရဲ႕ ပင္စည္ကို ခုတ္လွဲၿပီး မင္းအတြက္ ေလွတစ္စင္း တည္ေဆာက္လိုက္ပါ အဲဒီအခါ မင္း ၿမစ္ၿပင္ထဲမွာ ရြက္လႊင္ပၿပီး အပန္းေၿဖႏိုင္ပါလိမ့္မယ္ ” လို႔ေၿပာရွာတယ္ ။ အဲဒီလူက ပန္းသီးပင္ၾကီးရဲ႕ ပင္စည္ကိုခုတ္လွဲၿပီး ေလွတစ္စင္းတည္ေဆာက္ကာၿမစ္ၿပင္မွာ အပန္းေၿဖဖို႔ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ထြက္ခြာသြားပါတယ္ ။ အဲဒီအခ်ိန္ကစလို႔ သူဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ၿပန္မလာေတာ့ပါဘူး ။

ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာၿပီးတဲ့အခါ သူဟာ ပန္းသီးပင္ၾကီးဆီကို တစ္ေခါက္ၿပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္ ။ ပန္းသီးပင္ၾကီးက ေတြ႔ေတြ႔ၿခင္း “ စိတ္မေကာင္းပါဘူး ေကာင္ေလးရယ္ ငါ့မွာ မင္းကို ေပးစရာဘာမွမရွိေတာ့ပါဘူး မင္းအတြက္ ပန္းသီး ေတြလည္းမရွိေတာ့ပါဘူး ” လို႔ေၿပာတယ္ ။ အဲဒီအခါ သူက “ ကိစၥမရွိပါဘူးဗ်ာ ကၽြန္ေတာ့္မွာလည္း ပန္းသီးေတြကိုကိုက္စားဖို႔ သြားေတြမရွိေတာ့ပါဘူး ” လို႔ၿပန္ေၿပာတယ္။ ဒီအခါ ပန္းသီးပင္ၾကီးက “ မင္းတက္ၿပီးေဆာ့ကစားဖို႔ ငါ့မွာ ပင္စည္လည္းမရွိေတာ့ပါဘူး ” လို႔ေၿပာတဲ့အခါ အဲဒီလူက “ ကၽြန္ေတာ္လည္းတက္ႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ့ပါဘူး အိုေနပါၿပီ ” လို႔ၿပန္ေၿပာတယ္ ။ ပန္းသီးပင္ၾကီးက “ ငါတယ့္ကို စိတ္မေကာင္းပါဘူး ကြယ္ မင္းအတြက္ေပးစရာ ဘာမွမရွိေတာ့ပါဘူး ဒါေပမယ့္ တစ္ခုပဲ -- ငါ့ရဲ႕ ေသဆံုးေနၿပီၿဖစ္တဲ့ အၿမစ္ေတြေတာ့က်န္ပါေသးတယ္ ” လို႔ ပန္းသီးပင္ၾကီးက မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ေၿပာရွာတယ္ ။

“ ကၽြန္ေတာ္ အခုခ်ိန္မွာ အမ်ားၾကီးမလိုခ်င္ေတာ့ပါဘူး ဒါေပမယ့္ ေအးခ်မ္းတဲ့ေနရာေလးမွာ ထာ၀ရ အနားယူခ်င္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာလည္း ၾကိဳးစားလာခဲ့ၿပီးပါၿပီ ” လို႔ အဲဒီလူက ၿပန္ေၿပာတယ္ ။ “ အိုး--ေကာင္းပါၿပီ အပင္အိုရဲ႕ အၿမစ္ေတြဟာ မင္းအတြက္ နားခိုစရာအေကာင္းဆံုးေပါ့ေကာင္ေလးရယ္ လာပါ ဒီေနရာမွာ ငါ့အၿမစ္ေတြကို မွီၿပီးလွဲလိုက္ပါ ငါနဲ႔အတူ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာေနပါလို႔ ” ပန္းသီးပင္ၾကီးကေၿပာတယ္ ။ အဲဒီလူက ပန္းသီးပင္အိုရဲ႕ အၿမစ္ေတြေပၚမွာ မွီၿပီးလွဲခ်လိုက္တယ္ ။ ပန္းသီးပင္ၾကီးကေတာ့ ၀မ္းသာၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာမွာ ၿပံဳးရႊင္လုိ႔-- မ်က္ရည္ေတြစီးက်လာပါတယ္ ။

############################################

ပန္းသီးပင္ၾကီးဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မိဘေတြနဲ႔တူပါတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ငယ္စဥ္က အေဖ ရယ္အေမရယ္ဆိုၿပီးခ်စ္ခင္စြာနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္စြာေဆာ့ကစားခဲ့ၾကတယ္ ။ အသက္ၾကီးလာတဲ့အခါ တစ္အိုးတစ္အိမ္ထူေထာင္ၿပီး သူတို႔ကိုစြန္႔ခြာခဲ့ၾကတယ္ ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လိုအပ္တဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဒုကၡၾကံဳေနရတဲ့အခါမွသာ သူတို႔ဆီတစ္ေခါက္ၿပန္ေရာက္ၿဖစ္ခဲ့ၾကတယ္ ။ ဘယ္လိုပၿဖစ္ပ်က္ေနပါေစ မိဘေတြကေတာ့ အၿမဲတမ္း သားသမီးေတြအတြက္ လိုအပ္တာမွန္သမွ် ၿဖည့္ဆည္းေပးေနတာပါပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေပ်ာ္ရႊင္မယ္လို႔ ထင္တဲ့အရာအားလံုးကို သူတို႔ အၿပံဳးမပ်က္ပဲ ၿဖည့္ဆည္းေပးခဲ့ၾကတယ္ ။ သင္ကေတာ့ ေကာင္ေလးက ပန္းသီးပင္ၾကီးအေပၚရက္စက္လြန္းတယ္လို႔ ထင္ေနမွာပါ ။ ေသခ်ာေတြးၾကည့္ပါဦး ကၽြန္ေတာ္တို႔အားလံုးလည္း မိဘေတြကို ဒီလိုပဲ ၿပဳမူခဲ့ၾကတာပါပဲ ။ ဒီေတာ့ သိပ္ေနာက္မက်ေသးခင္မွာပဲ မိဘေတြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ တဖန္ၿပန္လည္ ေကၽြးေမြးေစာင့္ေရွာက္ၾကပါစို႔လား ။

မိဘေတြကို ခ်စ္ၿမတ္ႏိုးပါ ။ သူတို႔ ဘယ္ေနရာပဲေရာက္ေနေန--- သူတို႔ ဘာေတြပဲၿဖစ္ေနပါေစ --- ။

သက္တန္႔ခ်ိဳ
Feb 9-2012