- ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ ဆိုင္ကယ္ မစီးရဘူးဆိုတာ ဘာေၾကာင့္လဲ

- 21,8 , 2012
 

ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ ယာမဟာ ဆိုင္ကယ္ကုမၸဏီက ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဆိုင္ကယ္အေရာင္းစင္တာ လာေရာက္ ဖြင့္လွစ္ေတာ့မယ္လို႔ မၾကာေသးခင္က သတင္းမ်ား ထြက္ေပၚလာခဲ့တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ စီးပြားေရး ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ 

 

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ အႀကီးဆံုး အထင္ရွားဆံုး ၿမိဳ႕ေတာ္မွာလည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ လူတိုင္း သိၾကပါတယ္။ ေနျပည္ေတာ္ကို ဇြတ္အတင္း အဓိက ၿမိဳ႕ေတာ္လို႔ ဇြတ္သတ္မွတ္ခဲ့ေသာ သြားေလသူ အာဏာရွင္တို႔က ဘယ္လိုလုပ္လုပ္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ လူဦးေရ အရေရာ ခမ္းနားႀကီးက်ယ္မႈမ်ား အပါအ၀င္ အဆင့္ျမင့္ တည္ေဆာက္ထားမႈမ်ားအရ အဓိက ၿမိဳ႕ေတာ္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ျငင္းလို႔မရႏုိင္ေသာ ခုိင္မာမႈတခုျဖစ္ပါတယ္။

သို႔ေသာ္ ယာမဟာ ဆိုင္ကယ္မ်ား ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္မွ ျပည္သူမ်ား ၀ယ္စီးခြင့္မရျခင္းကေတာ့ လူျဖစ္႐ံႈးေနတယ္လို႔ ေျပာရမွာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ လက္ရွိ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္သည္ ၿမိဳ႕အဂၤါရပ္နဲ႔ မညီေသာ တားဆီးမႈ၊ ကန္႔သတ္မႈနဲ႔အတူ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ စီးနင္း အသံုးျပဳခြင့္ ပိတ္ပင္ထားျခင္းခံေနရပါတယ္။ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးျမင့္ေဆြ တိုင္းမွဴးအျဖစ္ တာ၀န္ယူစဥ္ ကာလမွာပဲ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာနယ္နမိတ္ ၃၁ ၿမိဳ႕နယ္အတြင္း ျပည္သူလူထုအမ်ား ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ စီးခြင့္ ကန္႔သတ္ ပိတ္ပင္ခဲ့ပါတယ္။

၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္ေနတဲ့အထိ ပိတ္ပင္ထားဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အရင္တုန္းက ဌာနဆိုင္ရာမ်ား စီးခြင့္ရခဲ့ၿပီး အခုေတာ့ ဌာနဆိုင္ရာမ်ားထဲမွ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားျဖန္႔ျဖဴးေရးအဖြဲ႔က ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ ၆၅ စီးသာ ခြင့္ျပဳခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္မွာ ေနာက္ဆံုး ကန္႔သတ္ ပိတ္ပင္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကမၻာအရပ္ရပ္က ၿမိဳ႕ေတာ္ေတြထဲမွာ ဆိုင္ကယ္မစီးရဘူးဆိုၿပီး ထူးထူးဆန္းဆန္း ႐ူး႐ူးႏွမ္းႏွမ္း အမိန္႔ထုတ္ ကန္႔သတ္ျခင္းခံရတာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ပဲရွိပါတယ္။

၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ေနျပည္ေတာ္ ႐ံုးမစိုက္ခင္အထိ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ ဌာနဆိုင္ရာ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ေတြကို စီးခြင့္ျပဳၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ဘယ္ၿမိဳ႕နဲ႔မွ မတူတဲ့ ဆိုင္ကယ္ ႏွစ္ေယာက္စီးခြင့္ကို ပိတ္ပင္ ကန္႔သတ္ခဲ့ရာက ခုခ်ိန္မွာ တေယာက္ထဲေတာင္ စီးခြင့္မရေတာ့တာျဖစ္လို႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကလြဲၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ တႏိုင္ငံလံုးမွာ ေမာ္ေတာ္ ဆိုင္ကယ္ေတြကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ စီးခြင့္ျပဳထားတဲ့ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈနဲ႔ ဘာအေၾကာင္းျပ ခ်က္မွမရွိတဲ့ ကန္႔သတ္ ပိတ္ပင္မႈေတြကေတာ့ အံ့ၾသကုန္ႏိုင္ဖြယ္ျဖစ္ပါတယ္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္းမွာရွိတဲ့ တကၠသိုလ္ေတြကို ဆူပူမွာေၾကာက္ၿပီး ၿမိဳ႕ျပင္ကို ေရႊ႕ပစ္တယ္။ ၿမိဳ႕ျပင္မွာရွိတဲ့ တကၠသိုလ္ေတြကို တက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ ဆိုင္ကယ္စီးခြင့္မရေတာ့ ဘယ္ေလာက္ ဒုကၡေရာက္တယ္ဆိုတာ ႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္ အမိန္႔ထုတ္တဲ့လူေတြ ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္မွာမဟုတ္ဘူး။

တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ေျပာၾကပါတယ္ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေမာင္ေအးရဲ႕သမီးကို စေကာ္ပီယံ လမ္းသူရဲေတြက ဆိုင္ကယ္နဲ႔ တင္ၿပီး ခိုးေျပးမယ္ေျပာလို႔ ရန္ကုန္မွာ ဆိုင္ကယ္စီးခြင့္ ပိတ္တာတဲ့။ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးရဲ႕ သမီးလည္း အခု လင္ရေနပါၿပီ။ အဲဒီ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးကို ၿခိမ္းေျခာက္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ စေကာ္ပီယံ လမ္းသူရဲေတြလည္း ေထာင္ထဲ ေရာက္ကုန္ၿပီ။

ဒါေပမယ့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွာ ဆိုင္ကယ္စီးခြင့္ မရွိေသးတာ ဘာေၾကာင့္လဲ။ အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္ႀကီး အနားယူသြားတာလည္း ၾကာလွပါၿပီ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးက ျပည္သူေတြကေတာ့ ထူးထူးဆန္းဆန္း ႐ူး႐ူးႏွမ္းႏွမ္း အမိန္႔ေၾကာင့္ လူစဥ္မမီ လူျဖစ္႐ံႈးေနတုန္းပါပဲ။

 ႏိုင္ငံသားခ်င္းအတူတူ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ ေနထိုင္သူမ်ားသာ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္စီးခြင့္ အခြင့္အေရး ဆံုး႐ံႈးေနတာဟာ လူ႔အခြင့္အေရး ဆံုး႐ံႈးေနမႈတခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာမွအဓိပၸာယ္မရွိဘဲ၊ အေၾကာင္းျပခ်က္ ခိုင္ခိုင္လံုလံု မရွိဘဲ တားဆီး ခ်ဳပ္ခ်ယ္ ကန္႔သတ္ ပိတ္ဆို႔မႈမ်ားဟာ အာဏာရွင္စစ္အစိုးရရဲ႕ ဖိႏွိပ္ေသာ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားသာျဖစ္လို႔ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံလို႔ ေၾကြးေၾကာ္ေနတဲ့ အစိုးရသစ္အေနနဲ႔ ဒီကိစၥကို စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီးရဲ႕ ျပည္သူလူထုေတြရဲ႕ကိစၥ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး လႊတ္ေတာ္မွာ တာ၀န္ရွိေနပါတယ္။

ခက္ေနတာက လႊတ္ေတာ္ေတြမွာ ေဘးထိုင္ ငိုက္ျမည္း ထထ ကန္႔ကြက္ေနတဲ့ တမတ္သားေတြလိုပဲ ျပည္သူက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ထားတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဆိုသူေတြကလည္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီး ၿမိဳ႕အဂၤါရပ္နဲ႔ ကင္းမဲ့ေနတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြအတြက္ ထုတ္ေဖာ္ေဆြးေႏြး ေတာင္းဆို တင္ျပမႈေတြ မရွိဘဲ ပုတ္သင္ညိဳေတြလို ယိမ္းကေနမယ္ဆိုရင္ တိုင္းျပည္အတြက္ ဘာအက်ဳိးရွိမွာလဲ။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ အပါအ၀င္ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးက႑ အဆင့္ျမင့္ဖို႔ အတြက္ မၾကာမီ ကာလအတြင္း ဂ်ပန္ကားကုမၸဏီမွ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္း ဘတ္စကားလိုင္း မ်ားတြင္ ၀င္ေရာက္ဖို႔၊ ဘတ္စကားလိုင္းေတြ အဆင့္မီ တိုးခ်ဲ႕ႏိုင္ဖို႔ အေမရိကန္ ေဒၚေလာ သန္းေပါင္း ၄၅၀.၆၈၃ သန္း ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမယ္လို႔ ဂ်ပန္ကားကုမၸဏီ ဥကၠဌ မစၥတာ ဘာဇူဟီစာအီဂါမိုတိုက ေျပာၾကားခဲ့တာေၾကာင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ သြားလာေရး အခက္အခဲေတြ ရွိေနတာကို ကမၻာက သိသြားပါၿပီ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ ဘတ္စကားစီးသူ ၈၄ %၊ ကိုယ္ပိုင္ကားစီးသူ ၆ %၊ တကၠစီးကားစီးသူ ၅ %၊ မီးရထားစီးသူ ၅ % ရွိေၾကာင္း ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ၿမိဳ႕ျပသယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရးဆိုင္ရာ ပညာရွင္မ်ား ေကာက္ယူထားတဲ့ စစ္တမ္းမ်ားအရ သိရပါတယ္။

အရင္တုန္းက လူလတ္တန္းစားမ်ားနဲ႔ အရာရွိငယ္အဆင့္ ၀န္ထမ္းမ်ားဟာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္စီးနင္း အသံုးျပဳခြင့္ရခဲ့တာေၾကာင့္ သြားလာေရး အဆင္ေျပခဲ့ပါတယ္။ ကား၀ယ္မစီးႏိုင္တဲ့အတြက္ တန္ဘိုးအသင့္အတင့္ရွိတဲ့ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္မ်ား ၀ယ္စီးရင္ ႐ံုးသြား႐ံုးျပန္၊ ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းျပန္ အဆင္ေျပေနၾကပါတယ္။

အခုေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ျမန္မာတႏိုင္ငံလံုး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္မွအပ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္စီးခြင့္ ရၾကလို႔ တၿမိဳ႕နဲ႔တၿမိဳ႕ တရြာနဲ႔တရြာ ကူးသန္းသြားလာမႈေတြ လြယ္ကူခဲ့ပါတယ္။ တ႐ုတ္နယ္စပ္ မူဆယ္နမ့္ခမ္းမွာေတာ့ ေကာက္စိုက္သမား၊ လယ္သူမေတြပါ ဆိုင္ကယ္ ၀ယ္ႏိုင္တာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ ျမန္မာေကာက္စိုက္သမား၊ လယ္သူမေတြလည္း ဆိုင္ကယ္၀ယ္စီးႏိုင္ၾကပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ တ႐ုတ္လုပ္ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ေတြ သံုးသိန္းနဲ႔အထက္၊ ထိုင္းႏိုင္ငံလုပ္ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ေတြကေတာ့ ဆယ္သိန္းနဲ႔အထက္ ေပါက္ေစ်းေတြ ရွိေနတာ ေတြ႔ရၿပီး လမ္းပန္းဆက္သြယ္မႈ ေခ်ာေမြ႔ေစတဲ့ ဆိုင္ကယ္အသံုးျပဳခြင့္ကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ ပိတ္ဆို႔ကန္သတ္ထားမႈကို ျပန္လည္ ခြင့္ျပဳ ေပးမယ္ဆိုရင္ ျပည္သူအခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဘတ္စကားတိုးစီးရတဲ့ ဒုကၡနဲ႔ ကင္းေ၀းသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ဆိုတာ အေျခခံလူတန္းစားမ်ားအတြက္ အသံုး၀င္တဲ့ အသံုးအေဆာင္ ပစၥည္းတခုျဖစ္ပါတယ္။ ဇိမ္ခံပစၥည္းလည္း မဟုတ္ပါဘူး၊ ရာဇ၀တ္မႈေတြ က်ဴးလြန္ၾကသူမ်ားက အသံုးျပဳခဲ့တာမ်ဳိး ရွိခဲ့ေပမယ့္ အေရအတြက္အားျဖင့္ နည္းပါတယ္။ ျပည္သူလူထုေတြ ေခ်ာက္ခ်ားခဲ့တဲ့ စိမ္းလဲ့ကန္သာလို လူသတ္မႈမွာ ဇိမ္ခံကားေတြနဲ႔ လူသတ္မႈ က်ဴးလြန္တယ္လို႔ ေျပာရမွာဖစ္ပါတယ္။ သတင္းမီဒီယာသမားေတြလည္း ဆိုင္ကယ္စီးခြင့္ရရင္ လုပ္ငန္းအတြက္ အမ်ားႀကီး အေထာက္အကူျပဳပါတယ္။ အရင္တုန္းက သတင္းစာတိုက္ေတြက သတင္းေထာက္ေတြ ဆိုင္ကယ္ေတြနဲ႔ အဆင္ေျပေျပ လုပ္ငန္းလည္ပတ္ႏိုင္တာကိုလည္း သင္ခန္းစာယူသင့္ပါတယ္။ ေလာင္စာဆီေစ်းေတြ ႀကီးျမင့္ေနခ်ိန္မွာ ဆီစားသက္သာတဲ့ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ စီးနင္းအသံုးျပဳခြင့္ေပးမယ္ဆိုရင္ တဖက္တလမ္းက အေထာက္အကူျပဳမွာပါ။

အခု ျမန္မာႏိုင္ငံတ၀ွမ္းလံုးမွာ လိုင္စင္မဲ့ ဆိုင္ကယ္ေတြကို လိုင္စင္ထုတ္ေပးေနပါတယ္။ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္က ျမန္မာႏိုင္ငံကို တရား၀င္ ဆိုင္ကယ္တင္သြင္းတဲ့ အေရအတြက္က ၁,၈၇၇,၅၉၆ စီး ျဖစ္ပါတယ္။ မၾကာခင္မွာ ယာမဟာ ဆိုင္ကယ္ကုမၸဏီက ဆိုင္ကယ္သစ္ေတြ လာေရာင္းမယ္ဆိုေတာ့ ဆိုင္ကယ္စီးခြင့္ မရတဲ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္သူ၊ ၿမိဳ႕ေတာ္သားေတြ ျမင္သာျမင္ မၾကင္ရတဲ့ ဘ၀မ်ဳိး မေရာက္ေအာင္ သက္ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္ေတြအေနနဲ႔ ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္မွ မေပးဘဲ အဓိပၸာယ္မဲ့ ပိတ္ပင္ တားဆီးကန္႔သတ္ထားျခင္းကို အလ်င္အျမန္ သံုးသပ္ဆင္ျခင္မိၿပီး ျပန္လည္ စီးနင္းခြင့္ ျပဳေပးဖို႔ လက္တို႔ သတိေပး လိုက္ရပါတယ္။

စိန္သံလံုး