သမၼာသကၤပၸ - မွန္ကန္စြာ ဆင္ျခင္ေတြးေတာျခင္း - အပိုင္း (၁)

                                   တ႐ုတ္ - ျမန္မာ နယ္စပ္ရွိ တရားမ၀င္ ဇိမ္ခန္းတစ္ခု 

ေဆာင္းပါးရွင္ - ဗိုလ္မွဴးေက်ာ္ေက်ာ္ခိုင္
Myanmar Express Website မွာ ေပးစာ ၁၇၇ ျပည့္တန္ဆာတန္း တရားဝင္ရိွသင့္သလား ဆိုတာကို ဖတ္ရပါတယ္။ မတုိင္မီကေလးကလည္း ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္း တရားဝင္ လုပ္ကိုင္ခြင့္ရေရးဆိုျပီး ေဒၚႏွင္းႏွင္းယုနဲ႔ ွ ေဒါက္တာမ်ဳိးလြင္ ဆိုသူေတြက ေလသံပစ္လာတာကိုလည္း စိတ္မသက္သာစြာပဲ ဖတ္ရပါတယ္။ သူတပါးႏိုင္ငံတစ္ခုကို ဟုိႏိုင္ငံေျပာ ေျပာျပီး ကိုယ့္ႏိုင္ငံကို အလိုလိုေနရင္း ဟုိႏိုင္ငံျဖစ္ဖို႔ အၾကံေပးခ်င္တဲ့ သူေတြကလည္း ရိွေနပါေသးလားလို႔ ေတြးမိပါတယ္။ ပညာဘယ္ေလာက္တတ္တတ္ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ အမ်ားတကာထက္ အျမင္က်ယ္တယ္ထင္ေနေပမယ့္ ဒါဟာ အဟိရိက လို႔ေခၚတဲ့ မေကာင္းမႈကိုေကာင္းမႈထင္ အကုသိုလ္အလုပ္ကို ကုသိုလ္ထင္ျပီး အေတြးအေခၚလြဲမွား အရွက္ကင္းမဲ့တဲ့ အေျပာအဆို၊ အျပဳအမူကို ျပဳတာပါ။



ႏိုင္ငံတခ်ဳိ႕ကလုပ္တိုင္း မွန္ကန္တယ္ ထင္ေနၾကတာကလည္း သနားစရာပါပဲ။ လူေတြကို အထိန္းအကြပ္ စည္းကမ္းဥပေဒ ဘာသာတရားနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ယဥ္ေက်းမႈ အစဥ္အလာေတြကို ေစာင့္ထိန္းစရာမလိုပဲ လုပ္ခ်င္ရာလုပ္လို႔ ခြင့္ျပဳလိုက္ရင္ ေကာင္းမႈေတြ လုပ္ၾကမလား မေကာင္းမႈေတြ လုပ္ၾကမလားဆိုတာ အလြယ္ပဲ ေတြးေတာႏိုင္ၾကမွာပါ။ မိမိတို႔ႏိုင္ငံဟာ ညစ္ညမ္းမႈကင္းျပီး ျပည့္တန္ဆာကင္းရွင္းတဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ခုျဖစ္ေတာ့ မေကာင္းဘူးလား၊ ကမာၻနဲ႔ ရင္ေဘာင္မတန္းႏိုင္ေတာ့ဘူးလား ေခတ္မ်ားေနာက္က်ေနျပီလား။ ဒါဟာ ျပည့္တန္ဆာလုပ္ငန္း စီးပြားေရးသမားေတြရဲ႕ လိုလားခ်က္သာ ျဖစ္ဟန္ရိွပါတယ္။ လက္ရိွ ႏိုင္ငံတိုးတက္ၾကီးပြားေရးကို အေရးတၾကီး ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့အခ်ိန္ အေရးၾကီးကိစၥေတြ ျပႆနာေတြကို လႊတ္ေတာ္က စဥ္းစားလုပ္ေဆာင္ေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒါဟာ ေရွ႕တန္းတင္ ဦးစားေပးရမယ့္ ျပႆနာ လံုး၀မဟုတ္ပါဘူး။
ႏိုင္ငံေတာ္ေရွ႕ေရးဟာ အစေကာင္းမွအေႏွာင္း ေသခ်ာမွာပါ။ ယဥ္ေက်းမႈေၾကာင့္ လက္မခံမွာေတာင္ စိုးတယ္ဆိုပဲ။ ေပးစာ ၁၇၇ ေရးသူရဲ႕ အာေဘာ္ကိုေတာ့ သေဘာက်ပါတယ္။ တိုတိုရွင္းရွင္းပဲ တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ အာရွမွာ ကမာၻမွာ ဘယ္ႏွစ္ႏိုင္ငံ ဒီလို တရားဝင္ဖြင့္ထားသလဲ ဆိုတာကို အရင္ျပန္ေတြးပါ။ ဗုဒၶဘာသာနဲ႔ယွဥ္တဲ့ ယဥ္ေက်းမႈကို နားလည္ပါ။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈဟာ ထမင္းစား ေရေသာက္ အိမ္သာတက္တာေတာင္ ရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရား ခ်မွတ္ေပးခဲ့တဲ့ ဝိနည္းစည္းကမ္းေတြနဲ႔ ေရွးဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္း ပညာေရးစနစ္ေတြက ဆင္းသက္လာတာပါ။ အခ်ဳိ႕က ယဥ္ေက်းမႈကူးစက္ျခင္းကို အေၾကာင္းျပျပီး ေျပာၾကပါတယ္။ သူမ်ားယဥ္ေက်းမႈကို မေျပာလိုပါဘူး။ ျမန္မာယဥ္ေက်းမႈမွာ ဘာမေကာင္းတာ ရိွပါသလဲလို႔ အရင္ေမးခ်င္ပါတယ္။ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ထုံးစံ၊ ဓေလ့၊ အမူအက်င့္၊ သဘာဝ ဆိုတာေတြကိုလည္း ခြဲျခားသိျမင္တတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။
အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေထရဝါဒ ဗုဒၶသာသနာျပဳတကၠသိုလ္ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ (ေဒါက္တာ) ဘဒၵႏၲ နႏၵမာလာဘိဝံသရဲ႕ တရားတစ္ပုဒ္မွာ ဒီလို နာၾကားခဲ့ရပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာဝင္ျဖစ္လာတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားတစ္စု ျမန္မာႏိုင္ငံကို လာလည္ပါတယ္။ ေစတီတစ္ခုမွာ အမ်ဳိးသမီးမ်ား မတက္ရဆိုတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္တစ္ခုေတြ႔ေတာ့ ႏိုင္ငံျခားသူ အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္က ဒါလားဗုဒၶဘာသာ၊ အမ်ဳိးသမီးေတြကို ခြဲခြဲျခားျခား လုပ္တာလားလို႔ ေမးပါတယ္။ ဆရာေတာ္က This is not a religion. This is a tradition. အဲဒါက ဘာသာတရားအရ မဟုတ္ပါဘူး၊ ထုံးစံအစဥ္အလာတစ္ခုပဲ ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ ဆရာေတာ္အေျဖတတ္ျပီး ေျဖဆိုပုံလည္းေကာင္းလို႔ပါ။ အေျဖမတတ္ရင္လည္း နားလည္မႈ လြဲသြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလိုပါပဲ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ဓေလ့ထုံးစံေတြ အမူအက်င့္ အေလ့အထေတြကို ခြဲျခား နားလည္ၾကရမွာပါ။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈကို တန္းဖိုးထားတတ္ဖို႔ အဓိက တိုက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။ အတုျမင္အတတ္သင္ဆိုတဲ့ စကားကိုလည္း သေဘာေပါက္သင့္ပါတယ္။
                        လိင္အလုပ္သမတစ္ဦးအား က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈေပးေနစဥ္

လူတခ်ဳိ႕ဟာ ကိုရီးယားဇာတ္ကားေတြက အမူအက်င့္ေတြ ကူးစက္ခံေနရတာက္ိုေျပာေတာ့ သူမ်ားသြားမေျပာပါနဲ႔ဆိုျပီး လက္မခံခ်င္ၾကဘူး။ မွန္ပါတယ္ ကိုယ့္ကုိကိုယ္ ကုိယ့္လူမ်ဳိးကိုယ္ အျပစ္တင္ပါ။ ဒါေပမယ့္ အတုျမင္အတတ္သင္မို႔ ပတ္ဝန္းက်င္ဟာ သိပ္အေရးၾကီးပါတယ္။ ၁၉၈၈ အေရးအခင္းအျပီးမွာ တရုတ္၊ ကိုရီးယားဇာတ္ကားမ်ား ဝင္ေရာက္လာပါတယ္။ တရုတ္ကေတာ့ သိုင္းကားက ထုိးေဖါက္ျပီး ကိုရီးယားက ဒရမ္မာဇာတ္ကားေတြနဲ႔ ထုိးေဖါက္ပါတယ္။ မိန္းကေလးအရက္မူးျပတာေတြ မိန္းကေလးကစျပီး ခ်စ္ၾကိဳက္စကားေျပာတာေတြက ဇာတ္ကားတိုင္းမွာပါ ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က ၃-၄ ႏွစ္ကေလးေတြဟာ လူၾကီးေတြရဲ႕ စြဲလန္းၾကည့္ရႈမူနဲ႔အတူ ၾကီးျပင္းလာခဲ့ျပီး ယေန႔ အရြယ္ေရာက္ေနၾကပါျပီ။ ဒီကေလးေတြၾကားက မ်ဳိးဆက္ေတြမွာ အတုျမင္အတတ္သင္ခဲ့ၾကတာကို ျငင္းမရပါဘူး။ မ်ဳိးဆက္တစ္ဆက္ဆိုတာ တစ္ဆက္က အသက္ ၆၀-၇၀ ေရာက္မွာ ေနာက္ေမြးစကို မေခၚပါဘူး။ အျမဲ လွဳိင္းလိုဆက္ေနတာကို သတိျပဳရပါမယ္။ ၁၉၈၈ ေလာက္က တခ်ဳိ႕ကေလးေတြေတာင္ အြန္လိုင္းမင္းသမီးေတြျဖစ္ေနတာ ဝမ္းနည္းစရာ ေတြ႔ျမင္ၾကရမွာပါ။ အဲဒါေၾကာင့္ စာေရးသူ ယခင္က ျပန္ၾကားေရးဝန္ၾကီး ဦးေက်ာ္ဆန္းကို အျပစ္ၾကီးၾကီးေပး အေရးယူသင့္ေၾကာင္း တင္ျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ ျမန္မာဆိုရိုးစကား အတုျမင္အတတ္သင္ေနာ္။ ယခုဆို အ႒မတန္းေက်ာင္းသူေလး ၁၄ ႏွစ္သမီး ရည္းစားနဲ႔ ေက်ာင္းမတက္ပဲ တည္းခိုခန္းသြားတာ ၃ ၾကိ္မ္ေျမာက္မွ မိဘသိလို႔ တရားစြဲရတယ္။ ဒီလိုျပႆနာေတြဟာ အရင္းခံက အတုျမင္အတတ္သင္တာပါ။ လူ႔အခြင့္အေရး မဟုတ္ဘူးေနာ္။ စည္းကမ္းမဲ့တဲ့ တည္းခိုခန္းကိုလည္း အေရးယူသင့္ပါတယ္။ မဆလေခတ္ကဆိုရင္ ရန္ကုန္ကလူ ရန္ကုန္မွာ ျပန္တည္းခိုလို႔ မရတဲ့အတြက္ အဲဒီလို ျပႆနာေတြ မကင္းေပမယ့္ အေတာ္ေလး ရွားပါးပါတယ္။ ဒါဟာ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈ၊ လူမႈေရး၊ ဘာသာေရး၊ စာရိတၱပိုင္း ကိုယ္က်င့္တရားပိုင္းေတြနဲ႔ ပညာေပးကာ ဝိုင္းဝန္း ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္မႈေတြနဲ႔ ထိန္းရပါမယ္။
ဒီၾကားထဲ တရုတ္ဘက္က ကေလးတစ္ေယာက္ေမြးေပးျပီးတဲ့အထိ မိန္းမခဏယူ က်ပ္သိန္း ၃၀ ဆိုျပီး အႏၱရာယ္ေပးေနတာလည္း လိင္ကြ်န္လုပ္ငန္းအျဖစ္ ထင္ထင္ေပၚေပၚပဲ ေပၚေပါက္ေနပါတယ္။ (ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကို တရုတ္သို႔ လိင္ကုန္ကူးရန္ ေျဗာင္စည္းရံုး ျမန္မာႏုိင္ငံမွ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကုိ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံသားမ်ားႏွင့္ အဓမၼ ထိမ္းျမားရန္ လိင္ပုိင္းဆုိင္ရာ လူကုန္ကူးရန္ ေျဗာင္က်စြာ စည္း႐ုံးလာေၾကာင္း လူကုန္ကူးမႈ တားဆီး ႏွိမ္နင္းေရးအဖြဲ႔မွ ဒုတိယ ရဲမွဴးႀကီးညြန္႔လႈိင္က ေျပာၾကားသည္။ အင္တာနက္သတင္း -) စီးပြားေရး မေျပလည္မႈေတြက ဒီလိုမေကာင္းမွဳ အႏၱရာယ္မ်ားအၾကားကို တြန္းးပို႔ေနသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီလိုအေျခအေန အႏၱရာယ္အၾကားထဲမွာကို ေဒၚႏွင္းႏွင္းယုနဲ႔ ေဒါက္တာမ်ဳိးလြင္က အူေၾကာင္ေၾကာင္ထေျပာတာ ျမန္မာတစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ အေတာ္ေလးကို ေဒါသျဖစ္စရာပါပဲ။ ျမန္မာတိုင္းရင္းသူ အမ်ဳိးေကာင္းသမီးမ်ား သိကၡာရိွရိွနဲ႔ သမာအာဇီဝ အလုပ္အကိုင္ ေကာင္းမြန္စြာ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ႏိုင္ေရးအတြက္သာ ႏိုင္ငံေတာ္အေနနဲ႔ အျမန္ဆုံး အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြကို အာမခံခ်က္ရိွရိွနဲ႔ ေဆာင္ရြက္ေပးသင့္ပါတယ္။ ျပည့္တန္ဆာျပႆနာဟာ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။ သမာအာဇီဝ မွန္ကန္ေသာ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းမႈ မဟုတ္လို႔ ေျပာၾကတာပါ။ ျမန္မာ့ဓေလ့ကိုက မေကာင္းမႈျပဳတာလို႔ သတ္မွတ္ထားၾကတာပါ။ ကိုယ့္လူမ်ဳိးရဲ႕ဂုဏ္ကို ထိန္းသိမ္းဖို႔ ကိုယ္တိုင္ရဲ႕ကိုယ္က်င့္တရား ေကာင္းမြန္မႈကို တန္ဖိုးထားဖို႔ လိုပါတယ္။
ေဆာင္းပါးရွင္ ဗိုလ္မွဴးေက်ာ္ေက်ာ္ခိုင္ရဲ႕ သမၼာသကၤပၸ - မွန္ကန္စြာ ဆင္ျခင္ေတြးေတာျခင္း - အပိုင္း (၂) ကို http://photayokeking.org မွဆက္လက္ ေဖာ္ျပသြားပါမည္။