ၾကယ္ေဂါင္၊ ေရႊလီႏွင့္ ေရႊ႔ေျပာင္း ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား

 
10/8/2013

အက်ႌေနာက္ေက်ာတြင္ တ႐ုတ္ဘာသာျဖင့္ စာေရးသားထားသည့္ စည္ပင္ဝတ္စုံ အက်ႌအျပာႏွင့္ ေဘာင္းဘီအျပာဝမ္းဆက္ ဝတ္ထားေသာ ရခိုင္အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ ၾကယ္ေဂါင္ၿမဳိ႕ ကတၱရာလမ္းမထက္ တာဝန္က်လမ္းပိုင္းတြင္ လမ္းသန္႔ရွင္းေရး ေဆာင္ရြက္ေနသည္။


ေနပူလိုက္၊ မိုးအုံ႔လိုက္ ျဖစ္ေနသည့္ တ႐ုတ္-ျမန္မာ နယ္စပ္ရွိ တ႐ုတ္ျပည္သူ႔ သမၼတႏိုင္ငံ ၾကယ္ေဂါင္ၿမဳိ႕ ကတၱရာလမ္းမထက္ ပ်႕ံလြင့္ေနသည့္ အမႈိက္မ်ားကို အဆိုပါ အမ်ဳိးသမီးက တံျမက္စည္းျဖင့္ လိုက္လံသိမ္းဆည္း ရွင္းလင္းေနျခင္းျဖစ္သည္။ တ႐ုတ္စံေတာ္ခ်ိန္ နံနက္ ၆ နာရီမွ မြန္းလြဲ၂ နာရီအထိ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေဆာင္ရၿပီး တစ္လလွ်င္ ျမန္မာေငြ က်ပ္ႏွစ္သိန္းနီးပါး ရရွိသည္ဟု ၄င္းကဆိုသည္။

မူဆယ္ႏွင့္ ေရႊလီတြင္ မိသားစု စားဝတ္ေနေရးအတြက္ က်ရာအလုပ္ ဝင္လုပ္ေနသည့္ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ား တစ္ႏွစ္ထက္ တစ္ႏွစ္ မ်ားျပားလာေၾကာင္း ယင္းၿမဳိ႕တို႔ရွိ ေရႊ႕ေျပာင္း ျမန္မာလုပ္သားမ်ားက ဆိုသည္။

ေနထိုင္ေရးအခက္အခဲ၊ ဘာသာ စကား အခက္အခဲမ်ား ရွိသည့္အနက္ တ႐ုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ အၾကား နယ္စပ္ ျဖတ္ေက်ာ္ခြင့္ႏွင့္ ေနထိုင္ခြင့္မွာ ေရႊ႕ေျပာင္း လုပ္သားမ်ားအတြက္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးအခက္ အခဲတစ္ခုျဖစ္ေနသည္။
"ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတြ လိုခ်င္တာက နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ခြင့္ စာအုပ္နီကို လြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ လုပ္လို႔ရဖို႔ရယ္၊ တစ္ပတ္ေနထိုင္ခြင့္ ေပးရာကေန တစ္လသက္တမ္းေပးရင္ ေကာင္းမယ္" ဟု ေရႊလီၿမဳိ႕ရွိ စက်င္ေက်ာက္ ဘုရားအေခ်ာကိုင္ လုပ္ငန္းတြင္ ဝင္ေရာက္ လုပ္ကိုင္ေနသူ အသက္ ၂၅ ႏွစ္ ပတ္ဝန္းက်င္ အ႐ြယ္ရွိ ကိုခင္ေမာင္ကေျပာၾကားသည္။

မူဆယ္ၿမဳိ႕တြင္ အိမ္ေထာင္စုစာရင္း ဝင္မ်ားသာ တစ္ႏွစ္သက္တမ္းရွိသည့္ တ႐ုတ္- ျမန္မာ နယ္စပ္ ျဖတ္ေက်ာ္ခြင့္ စာအုပ္အနီကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရွိၿပီး တ႐ုတ္သို႔ တစ္ခါဝင္တိုင္း ေငြက်ပ္ ၃၀၀ ကို ၾကယ္ေဂါင္-မူဆယ္ နယ္စပ္နန္းေတာ္ဂိတ္တြင္ ေပးေဆာင္ရသည္။

အျခားၿမဳိ႕ကလာသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံသား မ်ားမွာမူ တ႐ုတ္နယ္စပ္သို႔ ဝင္ခြင့္အတြက္ မွတ္ပုံတင္ျပကာ ျပဳလုပ္ရသည့္ အစိမ္းကတ္မွာ တစ္ခါဝင္တိုင္း က်ပ္ေငြ ၁၀၀၀ ေပးေဆာင္ရေၾကာင္း ျမန္မာအလုပ္ သမားမ်ားက ဆိုသည္။

မူဆယ္ၿမဳိ႕တြင္ ေနထိုင္ကာ ေရႊလီၿမဳိ႕သို႔ အလုပ္သြားလုပ္ၾကသည့္ လုပ္သားမ်ား အတြက္ ေန႔စဥ္ တစ္ခါဝင္တိုင္း ၁၀၀၀ က်ပ္ ေပးေနရသည့္အတြက္ အက်ပ္အတည္း ျဖစ္ေစသည္ဟု ၄င္းတို႔ကဆိုသည္။
"တျခားၿမဳိ႕ေတြက လာတဲ့သူေတြ ဆိုရင္ စာအုပ္နီရဖို႔ မလြယ္ဘူး။ စာအုပ္နီရဖို႔ ၂၀,၀၀၀ နဲ႔ ၃၀,၀၀၀ ၾကားထဲ ကုန္က်တယ္။ ဘာသာျခားဆိုရင္ ၄၀,၀၀၀ နဲ႔ ၅၀,၀၀၀ ၾကားထဲ ကုန္တယ္။ ဒါေတာင္ လြယ္လြယ္ကူကူ မရဘူး။ ေနာက္တစ္ခုျဖစ္ေနတာက စာအုပ္အနီဟာ အတုလား၊ အစစ္လားဆိုတာ ဘယ္လိုခြဲျခားရမယ္မွန္း မသိဘူး။ ေလးလ၊ ငါးလေလာက္ အသုံးျပဳၿပီးမွ အတုဆိုၿပီး စာအုပ္သစ္ ျပန္လုပ္ခိုင္းခ်င္လုပ္ခိုင္းတယ္" ဟု ၾကယ္ေဂါင္ၿမဳိ႕တြင္ သံထည္ပစၥည္းမ်ား ေရာင္းခ်သည့္ အလုပ္ လုပ္ကိုင္သည့္ ကိုခင္ေမာင္ေထြးက ေျပာၾကားသည္။

တစ္ရက္ ၁၀၀၀ က်ပ္ေပးကာ ေရႊလီၿမဳိ႕သို႔ အလုပ္သြားရွာရသည့္ လုပ္သားမ်ား အေနႏွင့္ ေ႐ႊလီၿမဳိ႕တြင္ ေန႔စားအလုပ္ မရရွိ ခဲ့ပါက ေငြမဝင္ ၁၀၀၀ က်ပ္ဆုံး ျဖစ္ေနသျဖင့္ တ႐ုတ္ရဲ အလစ္တြင္ မူဆယ္ႏွင့္ ၾကယ္ေဂါင္ၾကားရွိ နယ္စပ္ဝင္ေပါက္မွ တစ္ဆင့္ ေရႊလီၿမဳိ႕ထဲသို႔ ခိုးဝင္ကာ ေန႔စဥ္သြားလာေနေၾကာင္း အလုပ္သမား မ်ားက ဆိုသည္။

ခိုးဝင္ရသည့္ ၄င္းတို႔ဒုကၡမွာလည္း မေသးလွပါ။ ခိုးဝင္ေပါက္မွ ဝင္၍ တ႐ုတ္ရဲ မိေသာ္ မူဆယ္ဘက္ျခမ္းသို႔ ျပန္လွည့္ မေျပး ႏိုင္ပါက လမ္းမေပၚတြင္ ကန္ေက်ာက္ကာ ဖမ္းဆီးခံရသည္။
၄င္းတို႔ ကန္ေက်ာက္ခံေနရသည္ကို ျမင္ေနရေသာ္လည္း ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ဝင္ေရာက္ကူေပး၍ မရေၾကာင္း ျမန္မာ အလုပ္သမားမ်ားထံမွ သိရသည္။
တ႐ုတ္ရဲဖမ္းခံရပါက နယ္ခံကြၽမ္းက်င္သူ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားက သြားေရာက္ေ႐ြးယူ ရသည္ဟု ၄င္းတို႔ကဆိုသည္။

ေရႊလီၿမဳိ႕ထဲမွ စာအုပ္အနီ ကိုင္ေဆာင္ထားေသာ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမား မ်ားမွာမူ ခုနစ္ရက္တစ္ႀကိမ္ စာအုပ္နီတြင္ အဝင္အထြက္ျပ တံဆိပ္တုံး႐ိုက္ႏွိပ္ေရး အတြက္ ေလးမိုင္ခန္႔ေဝးကြာေသာ ေရႊလီၿမဳိ႕ ရွိ နယ္စပ္ေပါက္သို႔ ေျခလ်င္ေလွ်ာက္ကာ သြားရသည္။
စက္ဘီးမရွိ၊ လူေလးဦးလွ်င္ ျမန္မာ က်ပ္ ၃၆၀၀ ခန္႔ ကုန္က်သည့္ အငွားယာဥ္လည္း မစီးႏိုင္သျဖင့္ အလုပ္ၿပီးခ်ိန္တြင္ နယ္စပ္ေပါက္တြင္ အုပ္စုလိုက္ ရက္သတၱ တစ္ပတ္စာ အဝင္အထြက္ျပ တံဆိပ္သြားႏွိပ္ရေၾကာင္း ျမန္မာလုပ္သားမ်ားက ေျပာဆိုသည္။

မူဆယ္ဘက္မွ ၾကယ္ေဂါင္၊ ေရႊလီ တ႐ုတ္နယ္စပ္သို႔ အဝင္အမ်ားဆုံးဂိတ္ ျဖစ္ေသာ နန္းေတာ္ဂိတ္မွ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရး အရာရွိမ်ားကလည္း ျမန္မာလုပ္သားမ်ား ႀကံဳေတြ႔ေနရေသာ စာအုပ္နီကိုင္ေဆာင္ခြင့္ အဆင္ေျပမႈ ရွိေစရန္ ေဆာင္႐ြက္ေပးရန္ အစီအစဥ္ရွိေၾကာင္း မီဒီယာမ်ားသို႔ ေျပာၾကားသည္။

ျမန္မာလုပ္သားမ်ား အေနႏွင့္ စာအုပ္အနီ ကိုင္ေဆာင္ခြင့္ ေတာင္းဆိုခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ခ်ီၾကာျမင့္ေနၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ ေရႊလီ၊ ၾကယ္ေဂါင္သို႔ အလုပ္သြားလုပ္ေနရသည့္ လုပ္သားမ်ားက ယုံတစ္ဝက္ မယုံတစ္ဝက္ႏွင့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အလင္းေရာင္ ေမွးမွိန္ေနၾကဆဲ ျဖစ္ေၾကာင္း ၄င္းတို႔ကဆိုသည္။
"စာအုပ္နီေပါ့။ ဒါကို အလြယ္တကူ လုပ္မေပးတာကလည္း လူေမွာင္ခိုကူးမႈ ျဖစ္ပြားႏႈန္းနည္းေအာင္ လုပ္ေနတယ္လို႔လည္း ေကာက္ခ်က္ခ်လို႔ရတယ္" ဟု အလုပ္သမား၊ အလုပ္အကိုင္ႏွင့္ လူမႈဖူလုံ ေရးဝန္ႀကီးဌာနမွ တာဝန္ရွိသူ တစ္ဦးကလည္း သုံးသပ္ေျပာၾကားသည္။

နယ္စပ္ၿမဳိ႕သို႔ အေရာင္းအဝယ္ လုပ္ငန္းမ်ား၊ ေက်ာက္စိမ္းအေရာင္းအဝယ္ မ်ားႏွင့္ အဆိုပါ လုပ္ငန္းမ်ားႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ ကြၽမ္းက်င္လုပ္သားမ်ား သြားေရာက္ အလုပ္လုပ္သည့္ေနရာ ျဖစ္ေသာ္လည္း ၂၀၀၈ နာဂစ္မုန္တိုင္း ၿပီးေနာက္ပိုင္း ေရႊလီ၊ ၾကယ္ေဂါင္သို႔ လခစားဝန္ထမ္း၊ ေန႔စား ဝန္ထမ္းစသျဖင့္ ရရာအလုပ္လုပ္ကိုင္ရန္ လာေရာက္သည့္ ျမန္မာလုပ္သားဦးေရ မ်ားျပားလာေၾကာင္း ေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သား မ်ားက ဆိုသည္။

"အရင္တုန္းက လုပ္သားဦးေရ ၃၀,၀၀၀ ေလာက္ရွိတာ။ ခု လုပ္သားဦးေရက တစ္သိန္းေက်ာ္ဝန္းက်င္ ေလာက္ရွိတယ္" ဟု ၾကယ္ေဂါင္တြင္ ၁၀ ႏွစ္ၾကာေနထိုင္ကာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ဖြင့္ထားသူအသက္ ၅၀ ဝန္းက်င္ရွိ ဦးမ်ဳိးေအာင္က ေျပာၾကားသည္။

တ႐ုတ္-ျမန္မာ နယ္စပ္ရွိ ၾကယ္ေဂါင္ ႏွင့္ ေရႊလီတြင္ အလုပ္လုပ္ေနေသာ ျမန္မာ အလုပ္သမား အမ်ားစုမွာ ရခိုင္၊ မေကြး၊ ဧရာဝတီ၊ မႏၲေလးတိုင္းေဒသႀကီး စသည့္ နယ္ေဒသ တို႔မွျဖစ္ေၾကာင္း အလုပ္သမား မ်ားထံမွ သိရသည္။
"လြန္ခဲ့တဲ့ငါးႏွစ္က ၾကယ္ေဂါင္စည္ပင္မွာ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္သားက တ႐ုတ္လူမ်ဳိးေတြ။ ၿပီးေတာ့ ရွမ္းလူမ်ဳိးေတြ လုပ္ၾကတာ။ ခုက်ေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ျမန္မာလုပ္သားေတြ ျဖစ္ကုန္ၿပီ" ဟု ဦးမ်ဳိးေအာင္ က ေျပာၾကားသည္။

ႀကံဳရာေန႔စား အလုပ္မ်ားသြားေရာက္ လုပ္ကိုင္သူမ်ားမွာ ကုန္ဝင္ကုန္ထြက္ေပၚ မူတည္ကာ အလုပ္ရွိလွ်င္ တစ္ရက္က်ပ္ ႏွစ္ေသာင္းခန္႔ ဝင္ေငြရွိေနၿပီး အလုပ္ပါးသည့္ ရက္တြင္ ၇၅၀၀ က်ပ္ခန္႔ ဝင္ေငြရွိကာ အလုပ္မရွိသည့္ ေန႔မ်ားတြင္ ဝင္ေငြမဲ့ ရက္စြဲမ်ား ျဖစ္သည္ဟု အလုပ္သမားမ်ားက ဆိုသည္။

"အမ်ားအားျဖင့္ အလုပ္ေတြက သန္႔ရွင္းေရး၊ စက်င္ေက်ာက္ ဆင္းတုေတြ ကို အေခ်ာသပ္ လုပ္ငန္း၊ ကုန္တင္ကုန္ခ်နဲ႔ တျခားအလုပ္ေပါင္းစုံကို လုပ္ေနရတယ္။ ရတဲ့လခဟာလည္း တ႐ုတ္ယြမ္ေငြ ၁၀၀၀ (၁၅၀,၀၀၀ က်ပ္ဝန္းက်င္) နဲ႔ ယြမ္၂၀၀၀ (၃၀၀,၀၀၀ က်ပ္ဝန္းက်င္) ၾကားမွာရတယ္" ဟု ေညာင္ဦးေဒသမွ ေရႊလီတြင္အလုပ္ လုပ္ကိုင္ေနသူ အသက္ ၂၅ ႏွစ္ဝန္းက်င္ အ႐ြယ္ရွိ ဦးလွေအာင္က ေျပာၾကားသည္။

ၾကယ္ေဂါင္၊ ေရႊလီၿမဳိ႕တို႔သို႔ လာေရာက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္သူ မ်ားလာသည္ႏွင့္ အမွ် တိုက္ခန္းငွားရမ္းမႈ မွာလည္း ႏွစ္ဆခန္႔ ျမင့္တက္ေနသည္။ အခန္းငွားခ ေဈးျမင့္ေနသျဖင့္ ကုန္က် စရိတ္သက္သာေစရန္ လုပ္သားမ်ား စုေပါင္း ငွားေနရသည္မ်ားလည္း ရွိေၾကာင္း အလုပ္သမားမ်ားက ဆိုၾကသည္။
ေက်ာတစ္ခင္းစာ ေနရာရွိသည့္ အဆိုပါ တိုက္ခန္းမ်ားတြင္ လူတစ္ဦးအတြက္ တစ္လလွ်င္ ၄၀,၀၀၀ က်ပ္ ဝန္းက်င္ ကုန္က်မႈရွိသည္ဟု အလုပ္သမားမ်ားထံမွ သိရသည္။

"စုေနၾကတာကလည္း တစ္ၿမဳိ႕တည္းသား ေတြပဲ စုေနၾကတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္က စ႐ိုက္ခ်င္း မတူေပမယ့္ အေဝးက လာအလုပ္လုပ္ေနရသူ အခ်င္းခ်င္း ဆိုေတာ့ ႐ိုင္းပင္းကူညီၾကပါတယ္" ဟု ဦးလွေအာင္က ေျပာၾကားသည္။

ၾကယ္ေဂါင္ၿမဳိ႕တြင္းမွ သန္႔ရွင္းေရး လုပ္သားမ်ားမွာမူ နန္းေတာ္ဂိတ္ႏွင့္ နီးကပ္ေသာ မူဆယ္ဘက္ျခမ္းရွိ တိုက္ခန္းမ်ားတြင္ ေလးေယာက္ စုေပါင္းေနၾကသည္။
အခန္းတစ္ခန္းလွ်င္ တစ္လက်ပ္ ရွစ္ေသာင္းက်ပ္ေပးကာ ေနထိုင္ၾကေၾကာင္း အဆိုပါ လုပ္သားမ်ားကဆိုသည္။

ေရႊလီၿမဳိ႕ ညေနခင္း အလုပ္မ်ားဆင္းခ်ိန္ ညေန ၅ နာရီေက်ာ္တြင္ ျမန္မာ လုပ္သားမ်ား သုံးေယာက္တစ္ဖြဲ႕၊ ေလးေယာက္တစ္ဖြဲ႕ျဖင့္ နန္းေတာ္ဂိတ္ဘက္သို႔ လမ္းေလွ်ာက္ သြားေနၾကသည္။ တ႐ုတ္ နယ္စပ္ၿမဳိ႕တြင္ တရားဝင္ ေနထိုင္ခြင့္ရေရး အတြက္ တစ္ပတ္သက္တမ္းတိုးရန္ သြားေနၾကေသာ မ႐ိုးႏိုင္သည့္ အဆိုပါ ျမင္ကြင္းမ်ားႏွင့္ ေရႊလီၿမဳိ႕ ညေနခင္းမ်ား တြင္ အဆိုပါ ရခိုင္အမ်ဳိးသမီး မွာလည္း ယင္းၿမဳိ႕တြင္ အလုပ္လုပ္ေနသေရြ႕ ၄င္း၏ စာအုပ္သက္တမ္း တိုးရန္ ၄င္း၏ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ သြားေနရဦးမည္လား။ ဝန္ႀကီးဌာနက ယင္းကိစၥရပ္ကို ေျဖရွင္းေပးရန္ ၄င္းတို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကသည္။

(ေနလင္း)

The Voice Weekly