ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကေပါ့ ..........
" ကံ " ကို အားကိုတဲ့ ငါး ရယ္ ၊ " ဥာဏ္ " ကို အားကိုးတဲ့ ငါးရယ္ ၊ " ၀ီရိယ " ကို အားကိုးတဲ့ ငါးေလး သံုးေကာင္ရွိခဲ့တယ္ ....
တစ္ေန ့သူတို ့သံုးေကာင္ ပင္လယ္ထဲမွာ ေပ်ာ္ၿမဴးရင္းနဲ ့ တံငါသည္ရဲ ့ ပိုက္ကြန္ထဲကို တိုး၀င္မိၿပီး တံငါရဲ ့ေလွ ေပၚထဲကိုေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္
ကံ ကို အားကိုးတဲ့ ငါးေလးက ......
" တကယ္လိုကြာ ငါသာ ေသဖို ့ကံမပါလာခဲ့ဘူးဆိုရင္ ဒီတံငါသည္ လက္ထဲက လြတ္မွာဘဲကြ " ဟုဆိုကာ ေအးေအးေဆးေဆး အိပ္စက္ေနခဲ့တယ္ ..
၀ီရိယ ကို အားကိုးတဲ့ ငါးေလးကေတာ့ ......
" ဟ ကိုယ္တိုင္ကၾကိဳးစား အားထုတ္မူ ့မရွိရင္ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ပန္းတိုင္းက
ဟုဆိုကာ တံငါသည္ ေလွထဲကေန '" ဖလပ္ " ဖလပ္ " နဲ ့ ခုန ခုနခုန္ထြက္ဖို ့ ၾကိဳးစားေနပါတယ္ ...
အၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ၾကိဳးစားတာကို တံငါသည္ သတိၿပဴမိသြားေတာ့ ခ်က္ခ်င္းဘဲ ေလွာ္တက္နဲ ့ ရိုက္သတ္ၿခင္းခံလိုက္ရပါတယ္
ဥာဏ္ကို အားကိုးတဲ့ ငါးေလးကေတာ့ အခြင့္ခါသင့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနခဲ့ပါတယ္ ..
ခနုၾကာေတာ့ ေလၿပင္းတစ္ခ်က္တိုက္ခတ္တာေၾ
အဲဒီခ်ိန္ ဥာဏ္ ကို အားကိုးတဲ့ ငါးက ဟာ အခြင္ေရးဘဲဆိုၿပီး တစ္ခ်က္ဘဲ ခုန္လိုက္ရၿပီး အသက္ေသေဘးမွ လြတ္ ေၿမာက္သြားခဲ့ရပါတယ္....
တံငါသည္ က ငါးတစ္ေကာင္လြတ္သြားတာကို သတိၿပဴမိၿပီး က်န္ေနတဲ့ ငါးတစ္ေကာင္လဲ လြတ္မွာ စိုးရိမ္တာမို ့ ခ်က္ၿခင္းဘဲ ကံကို အားကိုတဲ့ ငါးကို ရိုက္သတ္လိုက္ပါတယ္ ...
ရည္မွန္းထားတာ ေအာင္ၿမင္ဖို ့ " ကံ နဲ ့ ၀ိရိယ " ရွိေနခဲ့ရူံနဲ ့ မရဘဲ .....
" ကံ ၊ ဥာဏ္ ၊ ၀ိရိယ " သံုးခုလံုးကို ေသခ်ာပိုင္ႏိုင္စြာ အသံုးခ်ႏိုင္ခဲ့မွသာ လိုခ်င္တဲ့ ပန္းတိုင္းကို ေရာက္ႏိုင္လိမ့္လို ့ ရည္ညြန္းထားခဲ့ၿခင္းၿဖစ္ပါတ
( ငယ္စဥ္က နာၾကားခဲ့ဘူးေသာ တရားေတာ္မ်ားအား ၿပန္လည္ေရးသားၿခင္းသာ .......
Written by ေကာင္ေလး
No comments:
Post a Comment