အရည္အခ်င္းကြာျခားမႈ ့စာတိုေလး

တစ္ခါက စစ္သေဘၤာႀကီးတစ္စီးမွာ ကိုယ္စီလက္နက္အျပည္ ့စုံနဲ ့အေမရိကန္။ရွရွား၊ျမန္မာ
၃နိုင္ငံေပါင္း ေဂ်ာ ့ဝါရွႈင္တန္သေဘၤာလိုမ်ဳိးႀကီးနဲ ့ သမုဒၵရာ ႀကီးကိုျဖတ္သန္းႀကရာ ...လႈိင္းကလည္းႀကီး တန္ခ်ိန္ဝိတ္ကလည္းမ်ား
အီေကြတာအလယ္ ဇုံေရာက္ေတာ ့။သေဘၤာႀကီး က အာခိမိဒိ ေရးထုတ္ခဲ ့ေသာ ပုလင္းဆိုးမ်ဥ္း
မွတ္ ေက်ာ္ေနေတာ ့။သေဘၤာျမဳတ္ေတာ ့မယ္ ..


ဒီေတာ ့အေမရိကန္က ဝိတ္ေလွ်ာ ့တဲ ့အေနနဲ ့သူတို ့ရဲ ့လက္နက္ေတြကို ေရထဲပစ္ခ်တယ္.
ရွရွားကလည္း သူတို ့ပါလာတဲ ့ အိုဗာဝိတ္ ေခ်ာကလက္ေတြကို ေရထဲပစ္ခ်တယ္...
ျမန္မာအလွည္ ့လည္းက်ေရာ ဦးသန္းေရႊႀကီး ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ေတြ အကုန္ေရထဲကန္ခ်တယ္..
အေမရိကန္နဲ ့----ရွရွား ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ေတြ အံံ့ႀသျပီး----ဟာေလာကႀကီးမွာ လူကအေရးႀကီးတယ္ေလ ပစၥည္းက လူရွိေနယင္အခ်ိန္မေရြး လုပ္လို ့ရတယ္..ေျပာေတာ ့
ျမန္မာ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က ...ကိစၥမရွိဘူး ငါတို ့ဆီမွာ စစ္ဗိုလ္ေတြေပါတယ္..
D.S.A -O.T.S ေတြမွာတစ္ႏွစ္ကို ေမြးထုတ္တာမနည္းဘူး...ဒီေကာင္ေတြ ဗိုလ္မႈးရာထူးေရာက္သြားယင္--စစ္ေရးကို စိတ္ဝင္စားမွာ မဟုတ္ေတာ ့ဘူး စီးပြားေရးဘက္ပဲလိုက္ေတာ ့မွာ...ဒီေတာ ့မထူးပါဘူးကြာ---ေနာက္ျပီး လက္နက္ကအေရးႀကီးတယ္ ---အစစ္ရဘို ့ဆိုတာ မလြယ္ဘူးေလ..ေျပာ၍ဆက္လက္ ကန္ခ်ေလသတည္း..
မိုင္ဘေလာက္ဂါ------------